Niet alleen aan jezelf denken.
Op woensdag 15 januari jl. bezochten we Stichting Compassie en de Evangelische Gemeente. Kerkelijke organisaties zetten zich in voor de maatschappij zonder dat zij daar zelf expliciet aandacht aan geven. Wat doen ze en wat kunnen wij daarvan leren?
We begonnen de tour bij Stichting Compassie. De etalage aan de Nieuwstad 62 trekt meteen de aandacht. “Compassie – ruimte voor ontmoeting” staat er in grote witte letters op de ruit. Binnen hangt een warme sfeer en worden we ontvangen met (fairtrade) koffie en thee. De staf van Compassie bestaat uit Hans Haarsma, Bertus van de de Werfhorst en Hans Holtgrefe. Samen met 25 vrijwilligers zetten ze zich in om mensen in de samenleving te ontmoeten. Zij doen dit omdat ze iets willen betekenen voor de samenleving. Hun inspiratie halen ze uit hun geloof. Je vindt Stichting Compassie ook bij de gebedspost op de Schupstoel. De heren maken regelmatig mee dat eenzame mensen hun huis niet uit durven, maar dan wel voorzichtig naar de gebedspost komen als ze weten dat zij er staan. De associatie met de kerk is vaak ‘regels’, compassie gaat om ontmoeten. Bij stichting Compassie is de verspreiding van het Woord geen doel maar een middel om tot gesprek te komen, wel sluiten zij gesprekken graag af met een gebed.
http://www.stichtingcompassie.nl
Evangelische gemeente
Hetzelfde geldt voor ons tweede bezoek aan de evangelische gemeente in de Emmanuël kerk. Rob de Boer ontvangt ons hartelijk, terwijl er ondertussen mensen in en uit lopen. Van dinsdag t/m vrijdag is er inloop, iedereen is welkom voor een kop koffie of een luisterend oor. Op maandagavond is er een diner voor iedereen die wil. “Sta ik daar met een grote drilboor wortels aardappels te stampen voor de hutspot”. Terwijl wij er zijn is er ook een kledingbeurs waar mensen voor een klein bedrag kleding uit kunnen zoeken. De kleding is geschonken door leden van de gemeente. Ook vertelt Rob over de vriezers met eten waar mensen die dat nodig hebben producten kunnen halen als ze niet genoeg te eten hebben. Hans werkt ook vanuit zijn geloof, maar gaat niet actief in gesprek hierover met de bezoekers, tenzij dit zelf aangeven.
Wat kan de politiek leren van deze mensen?
De boodschap die we bij beide initiatieven beluisteren is: politiek richt zich op mensen die zich kunnen redden en zelfstandig zijn. In Zutphen zijn veel mensen die zich niet kunnen redden. Bij beide locaties komen mensen waarvan het bestaan ontkent wordt. Hans van Stichting Compassie geeft het voorbeeld van een man die uit de gevangenis kwam en van het kastje naar de muur gestuurd werd toen hij een nieuw pasje voor zijn bankrekening wilde. Om een nieuwe bankpas te krijgen moest hij zich kunnen legitimeren, maar voor een nieuwe legitimatie had hij een bankpas nodig. “Het is belangrijk dat we er zijn voor mensen die hulp nodig hebben. Alle mensen mogen er toch zijn? Ga eens zonder oordeel in gesprek. In politiek zit altijd zoveel oordeel.”