door Gerard Buitink
Op 6 december kondigde het College van B&W aan dat ze voornemens is de Vordenseweg niet over te nemen van de provincie Gelderland. Gevolg hiervan zou zijn dat de provincie de plannen voor afwaardering van deze weg niet zou uitvoeren...
Een week later diende de ChristenUnie een motie in om het College aan te sporen deze weg alsnog over te nemen zodat de provincie deze weg op korte termijn zou gaan afwaarderen. We stemden verdeeld: Christina en Johan voor de motie, ik tegen. Tijd dus voor een verklaring.
In 2008 diende GroenLinks, samen met de Stadspartij, D66 en het CDA een amendement in op het Verkeerscirculatieplan. We wilden het deel van de Vordenseweg tussen de Lochemseweg en de Kerkhofweg onttrekken aan het hoofdwegennet en de provincie aansporen tot maatregelen om het doorgaand verkeer op dat wegvak te ontmoedigen. Het amendement werd met algemene stemmen aangenomen. Zowaar een succes voor de indieners, waaronder dus GroenLinks.
Sedertdien spant de gemeente zich in om dit beleid ten uitvoer te brengen. Ze treedt in overleg met aanwonenden en de provincie Gelderland. De aanwonenden willen de Vordenseweg afwaarderen tot “landbouwweg”. De provincie wil meewerken aan afwaardering en is bereid om daarvoor circa 350.000 euro te investeren. Ze stelt hieraan echter wel voorwaarden: de gemeente moet de afgewaardeerde weg in eigendom overnemen en het beheer en onderhoud bekostigen (circa 37.000 euro per jaar). Dit was in 2008 niet in beeld en kwam voor ons als een verrassing.
Tegelijkertijd worden de gevolgen van de kredietcrisis voor onze gemeente duidelijk. Konden we aanvankelijk onze begroting nog sluitend krijgen met een gering bezuiniginkje, anno 2010 wordt in volle omvang duidelijk dat we voor gigantische bezuinigingen staan die het uiterste vergen van College en Raad. Niets van wat ons lief is ontkomt aan de tucht van de bezuinigingen, of het nu sociale zaken betreft of sport of groen of leefbaarheid.
Tegen deze achtergrond hebben we het als coalitie moeilijk. We zijn verplicht pijnlijke maatregelen te nemen die zwaar ingrijpen in de Zutphense samenleving. Ieder van ons voelt de spanning. Elk van de coalitiepartners moet de behoefte onderdrukken om onderwerpen te sparen die voor hen waardevol zijn. De een gaat voor cultuur, de ander voor sociaal en weer een ander voor groen, verkeer of leefbaarheid. Ondertussen dienen zich nieuwe problemen aan waardoor de financiële opgave alleen nog maar complexer wordt (zoals de uitbreiding van de Kennedyschool). Daarbij geldt dat één enkele “ontheffing” de deur wagenwijd openzet naar veel meer uitzonderingen die de opgave om te bezuinigen onmiddellijk en volledig zullen ondergraven. Dit is de sfeer waarin we als fractie trachten onze beginselen overeind te houden en ernaar te handelen.
Om kosten te besparen besluit ons college de Vordenseweg voorlopig niet over te nemen. Gevolg: de provincie waardeert deze weg niet af. We waren boos over dit voorstel en wilden hiertegen samen met de ChristenUnie een motie indienen. Eén voorval in de aanloop naar de raadsvergadering gooide echter roet in het eten! De Stadspartij kondigde aan dat ze de bezuinigingen op cultuur wilde schrappen. Het leidde tot heftige reacties en felle discussies in de coalitie. Onder de grote druk die volgde besloot de Stadspartij af te zien van een motie in die zin. In deze discussie kwam ook GroenLinks onder vuur te liggen. We kregen felle kritiek op onze steun aan de (kostenverhogende) motie over de Vordenseweg. Gaandeweg kwam het gevoel terug dat wij het als coalitiepartijen niet kunnen verantwoorden om nu, in deze barre tijd, initiatieven te nemen die indruisen tegen de bezuinigingsvoorstellen.
Daar zaten we dan! We willen de Vordenseweg afwaarderen maar willen ons ook niet onttrekken aan coalitieverantwoordelijkheid. We besloten in ieder geval om de motie niet mee in te dienen en hebben ons op het laatste moment dan ook als mede-indiener teruggetrokken. Christina en Johan besloten om de CU-motie alsnog te steunen: consequent ten opzichte van ons eerdere standpunt! Ze wilden de besluitvorming op het allerlaatste moment niet meer veranderen. Dat levert volgens hen meer schade op aan beschaamde verwachtingen dan dat je ermee bespaart. Mijn afweging was anders. Ik steun de bezuinigingsvoorstellen en wil daarvan, alleen als de nood echt hoog is, afwijken. Als er dan toch geïnvesteerd moet worden geef ik de voorkeur aan onomkeerbare investeringen voor de lange termijn (zoals onderwijshuisvesting) boven investeringen die telkens opnieuw kunnen plaatsvinden en uitstel kunnen verdragen (zoals de afwaardering van de Vordenseweg).Daarbij leidt uitstel van afwaardering niet tot onomkeerbare, negatieve effecten.
Beide keuzes passen in ons programma. Ik ben ervan overtuigd dat ik daarmee een keuze maak die pijnlijk en onverwacht is voor de aanwonenden van de Vordenseweg maar op gemeentelijk niveau wel leidt tot een betere en meer verantwoorde benutting van onze schaarste middelen.