De laatste raadsvergadering van het jaar 2011; Gerard Buitink oogstte veel lof met zijn heldere betoog. Zowel binnen college als van coalitiepartijen D66 en Stadspartij als vanuit de oppositie.
Alleen de PvdA was ‘not amused’; wat logisch was omdat Gerard zich richtte tot de indieners van moties over de glastuinbouw en Bronsbergen. Twee moties waarin onze coalitiepartner de PvdA meeging met soms bijna de voltallige oppositie. En dat terwijl het college op beide onderwerpen reeds de nodige toezeggingen had gedaan??
Waarom kan de grootste coalitiepartij niet tevreden zijn met toezeggingen van het eigen college, waarom in zee gaan met de voltallige oppositie, waarom, zo nadrukkelijk meegaan in de deelbelangen (cliëntelisme ligt op de loer), waarom tenslotte zelfs voorstellen om het eindvoorstel van belanghebbenden bindend te laten zijn voor college en raad (waarmee beide politieke organen feitelijk buiten spel komen te staan! Alsof we ons democratisch stelsel zomaar aan de kant mogen zetten.). Veel vragen die ook verontwaardiging oproepen bij andere collegepartijen..
Wonderlijk bovendien omdat de PvdA enkele weken geleden de Stadspartij de les las toen deze het collegevoorstel rond het referendum afwees. Meten met twee maten? Hoe dan ook, de coalitie zou wel wat meer verbinding en bezieling kunnen gebruiken.
Na de splitsing van de Stadspartij is het evenwicht in de politiek minder geworden. De PvdA speelt weer volledig vanuit haar oude vertrouwde scharnierfunctie als grootste partij. Het zal duidelijk zijn dat GroenLinks hier afstand van neemt. En daar laten we het niet bij: we hebben het initiatief genomen om in de coalitie te gaan werken aan meer samenhang, meer elan en een beter gedragen visie voor de komende periode van onze samenwerking. Daarmee starten we begin 2012.